Banknoty waluty euro, która obowiązuje w krajach UE należących do strefy euro, są emitowane przez określone narodowe banki centralne pod nadzorem Europejskiego Banku Centralnego. Akredytację do druku w Polsce od 2006 roku posiada PWPW – Polska Wytwórnia Papierów Wartościowych. Aby zapobiec fałszerstwom zmieniano wzory nadruków oraz zabezpieczenia banknotów.
Pierwsza seria
Autorem projektu graficznego pierwszej serii banknotów jest Robert Kalina z Narodowego Banku w Austrii w Wiedniu, zwycięzca konkurs ogłoszonego 12 lutego 1996 r. przez Radę Europejską Instytutu Monetarnego.
Według jego projektu każdy nominał przedstawia obiekt architektoniczny kolejnej epoki: 5 euro – okres antyczny, czyli klasyczny, 10 – styl romański, 20 – gotycki, 50 – renesansowy, 100 – barokowy i rokoko, 200 – XIX wieku, a 500 – XX, czyli współczesny.
Na przedniej stronie banknotów znajdowały się bramy lub okna, flaga europejska, podpis Prezesa Europejskiego Banku Centralnego oraz pierwsze litery banku w pięciu wersjach językowych: BCB, ECB, EZB, EKP i EKT. Na nowych banknotach można znaleźć także kolejne wersje: EKB, BCE, EBC i ECB pisany cyrylicą. Natomiast odwrotna strona banknotu prezentuje mosty i mapę Europy. Na obu stronach banknotu są cyfry oraz nazwa waluty w dwóch językach: greckim i łacińskim. W odróżnieniu od monet waluty euro, banknoty nie mają strony narodowej, która świadczy o kraju pochodzenia. Na wygląd i trwałość banknotów wpływa też rodzaj materiału, na którym są drukowane: czyste płótno bawełniane.
Zwycięska szata graficzna została zaakceptowana w grudniu 1996 roku w trakcie zjazdu w Dublinie. Natomiast po raz pierwszy banknoty pojawiły się w obiegu 1 stycznia 2002 roku, gdy wprowadziło je dwanaście państw członkowskich UE (Finlandia, Francja, Grecja, Austria oraz Belgia, Hiszpania, Luksemburg, Irlandia, Holandia, Portugalia, Włochy i Niemcy).
Druga seria
Druga seria banknotów to kontynuacja pierwszej. Jest drukowana według poprzedniego projektu: identyczna kolorystyka i ilustracje zgodne ze stylami architektonicznymi kolejnych epok. Ma jednak nowe zabezpieczenia przed fałszowaniem, czyli szmaragdowe cyfry oraz znak wodny i hologram z portretem postaci z mitologii greckiej, od której wzięła się nazwa naszego kontynentu – Europy. Stąd nazwa nowej serii banknotów „Europa”. Poza tym skróty nazwy Europejskiego Banku Centralnego pojawiają się dodatkowo w trzech językach: ЕЦБ, EBC i EKB, a nazwa euro jest jeszcze w cyrylicy.
Banknoty drugiej serii wprowadzane są do obiegu sukcesywnie od kilku lat. W momencie wprowadzania nowych banknotów euro z drugiej serii, te z pierwszej są nadal dopuszczone do obiegu i nie przestaną być środkiem płatniczym. Kiedy jednak banknot zużyje się lub zniszczy, można standardowo wymienić go na nowy. Pierwszy banknot drugiej serii, czyli 5 euro, został zaprezentowany 10 stycznia 2013 roku, a wszedł do obiegu 2 maja 2013 roku. 2014 to rok wprowadzenia do obiegu nowego banknotu 10 euro, a 2015 – nowych banknotów 20 euro z drugiej serii.